Suspensions en Superman, deel 2

(Lees eerst deel 1)

Nog iets later schommelde knuffelslet tevreden aan de haak in het plafond. En daarna ik zelf, geknoopt door mezelf. En later knuffelslet nog een keer, ondersteboven aan zijn enkels*, met zijn schouders op de grond. Ik had nog één plannetje…

Marijke, Fade en een knappe blondine (sorry, ik weet je nickname niet!) speelden een schitterend spel.

Daarna kon ik weer aan de slag, hoewel ik merkte dat ik moe aan het worden was. Ik heb dus ook een paar hele domme fouten gemaakt, achteraf griezel ik een beetje als ik erover nadenk. Ik knoopte knuffelslet op zo’n manier dat hij op zijn buik hing, met zijn voeten naar achteren getrokken, een arm langs zijn lichaam en een arm vooruit gestrekt. Als Superman in bondage dus. Ik vond de houding bijzonder leuk, maar het was zwaar op de ademhaling van knuffelslet en het ging verre van vlekkeloos, ook toen ik een tweede poging deed. Maar, het was gelukt! Uiteindelijk dan. Ik kon tevreden naar huis.

Bedankt aan de gastvrouwen en -heer voor de gastvrijheid, en aan de andere gasten voor het goede gezelschap. Ik heb het erg naar mijn zin gehad.

En ik realiseerde me vandaag pas dat ik een relatie met guilty^ en pluu heb die bijna neerkomt op een klassiek Japans minarai-leerlingschap: leren door toe te kijken. Ik grapte weleens dat ik ze met sensei zou aanspreken, gewoon om bepaalde mensen in de (Japanse) bondage-scene te pesten. Maar ik geloof dat ze nu inderdaad mijn sensei zijn. Sensei, do-mo arigato- gozaimasu, ne!

*~*~*

*Suspend AUB geen mensen aan hun enkels, en claim dan later al helemaal niet dat je dat deed “omdat Nichi zei dat het kon.” Bij deze: de bedoeling was enkel om hem op zijn rug met zijn enkels omhoog te leggen, en dat liep uit de hand (omdat hij zelf steeds verder omhoog ging met zijn voeten) tot hij met zijn handen op de grond (die waren nog los), steunend op zijn schouders en met zijn voeten omhoog stond. Toen bedacht ik opeens, shit, hoe ga ik die kerel los krijgen zonder dat hij omvalt? Die enkels waren namelijk stapje voor stapje omhoog gegaan. Dus, de oplossing bleek ook te zijn ze weer stapje voor stapje omlaag te halen. Hij eindigde op zijn buik, en had dus een volledige verticale draai gemaakt. Het was tof, maar ik was erg, ERG blij met de assistentie van twee sterke mannen waarvan in elk geval een een ervaren knoper was.

Dit ging dus goed ONDANKS het feit dat het niet de bedoeling was, en DANKZIJ knuffelslets lenigheid en de assistentie van andere aanwezigen.