De Prik

In een eindeloze reeks pogingen om toch vooral niet burgerlijk te zijn volgde laatst een ondeugend idee. Ik wilde mijn sexy kant* benadrukken door een extra gat in mijn lijf te laten maken, en wel zo dat ik bepaalde delen van mijn anatomie die voor mijn seksleven belangrijk zijn, kon versieren met leuke meisjesachtige sieraden.

Eigenlijk begon het met een zaadje van een idee. Ik hoorde van andere vrouwen die ik ken die intieme piercings hebben en begon erover na te denken. Na een paar weken was het zaadje rijp: ik wilde er zelf een. Ik keek plaatjes. Ik las erover. Ik praatte met de mensen van wie ik wist dat ze er een hadden. Ik koos een verticale clithood piercing als mijn beoogde doel. Ik besloot bij Queen of Rings de piercing te laten zetten.

Er volgde ongeveer een week van wachten omdat ik een gelegenheid had waarbij een verse piercing erg lastig zou zijn. Maar vandaag zou de dag worden! Ik kwam op de valreep op tijd de zaak binnen en moest een papier lezen en een papier invullen en ondertekenen. Ik werd steeds zenuwachtiger.

Ik ging naar de behandelruimte. Er stond een soort ouderwetse tandartsstoel klaar met een plastic kleedje voor onder mijn billen. Er werd een gordijn dichtgetrokken en ik kon mijn schoenen, mijn broek en mijn onderbroek uittrekken. Ik plantte mijn achterste op het plastic kleedje en moest achterover gaan liggen. Het was niet een pose waarin ik hoop ooit gefotografeerd te worden: mijn bekken omhoog, benen gespreid en om de stoel gehaakt om niet naar achteren te glijden (puur psychologisch).

Vervolgens duikt de zeer vriendelijke blondine tussen mijn benen en veegt de boel af. Ze maakt een merkteken waar de Prik zou moeten komen. Er wordt geplukt en gekriebeld om te kijken of alles gaat passen. Ze kijkt zorgelijk. Ze pakt een metalen buisje dat mij tamelijk groot lijkt; het gaat even niet lekker voelen zegt ze. Het buisje wordt onder mijn clitorishuidje geschoven. Het voelt inderdaad niet lekker.

En dan beginnen de problemen. Ik zou geen last moeten hebben als ze eenmaal voorbij de clit is, maar nu blijkt dat de clit geen probleem is, alles ruim genoeg is, maar het velletje zelf voelt erg onprettig onder de druk. Dat hoort niet. Ze probeert het met engelengeduld zes keer. Elke keer blijft het pijnlijk.

Het lijkt haar niet verstandig zo door te gaan, het zou van een relatief makkelijke piercing weleens een ongewoon lastige kunnen maken. Ik ben teleurgesteld. Als een ervaren piercer het niet ziet zitten, durf ik het niet meer aan. Ik sta op van de bank en er blijft een plastic kleedje aan mijn kont plakken. Ik kan me weer aankleden.

Ik verlaat de zaak met net zoveel gaten en net zoveel geld als toen ik binnenliep. De piercer vertelt me dat het misschien over een paar weken beter gaat. Ik vraag het me af, maar ik ben wel van plan nog te gaan. Ik heb er desondanks een hard hoofd in.

Ik hoop dat het inderdaad een tijdelijk iets blijkt te zijn. Misschien is het een signaal. Misschien ben ik nou eenmaal niet iemand voor glimdingetjes op plekken waar ze zon niet vaak op schijnt. Gewoon burgerlijk.

*~*~*~*~*

*Meer over mijn moeizame relatie met mijn sexy kant in een later artikel. Beloofd. Als ik me daar niet aan hou mag je aan mijn kop zeuren. Nou zeuren sommige van mijn lezertjes toch wel aan mijn kop als ik niet vaak genoeg schrijf en dat is misschien maar goed ook. Ik hou van jullie hoor, zeurende lezertjes, en van de niet zeurende lezertjes ook.